In 1923 won William Butler Yeats de Nobelprijs voor literatuur voor zijn altijd inspirerende poëzie, die op zeer artistieke wijze vormgeeft aan de geest van een heel volk. Hij was een meester in ritme en rijm en wist een onvergelijkbare muzikaliteit te creëren. Na een periode waarin hij zich als romanticus ontpopte, maakte hij een grondige evolutie door. Zijn beeldspraak werd preciezer, hij gebruikt haast spreektaal, en net daarom is het zo verbazend hoeveel muziek en passie onverminderd aanwezig blijven in zijn gedichten. Het weze duidelijk: deze romantische én realistische dichter vocht met een geweldig elan voor de Ierse cultuur en de menselijke waardigheid. Als visionair dichter is William Butler Yeats als een unicum te beschouwen: zijn kunst zal nu een monument blijven ter ere van de onverwoestbare verbeeldingskracht van de mens.