Minder rozen

Mahmud Darwisj is in 1942 in al-Birwa, een dorpje in Galilea uit een christelijke familie geboren. In 1948 is zijn familie naar Beiroet uitgeweken. Met zijn tweede bundel “Vogels zonder vleugels” werd hij ook in het buitenland bekend als dichter van het Palestijnse verzet. Zoals in “Minder rozen”, zijn populairste bundel, blijft de Odyssee van het Palestijnse volk als een rode draad doorheen zijn poëtisch werk lopen. Darwisj werd meermaals gevangen genomen. Na in diverse landen tijdelijk te hebben verbleven leeft hij nu in Ramallah, waar hij het tijdschrift al-Karmel publiceert. Darwisj, ongetwijfeld de bekendste Palestijnse dichter is eveneens een van de belangrijkste hedendaagse Arabische dichters. Arabische dichters. Zijn werk werd in talloze talen vertaald en gepubliceerd. Deze uitgave is de eerste in het Nederlandse taalgebied .

Op deze aarde

Op deze aarde is er iets dat verdient om geleefd te worden: de ongewisheid van april,
de geur van brood bij zonsopgang, de opinies over de mannen van een vrouw, de geschriften van Aeschylus, het ontkiemen van de liefde, het gras op de stenen, moeders die op een zachte fluittoon staan en de angst, die de herinneringen in de veroveraars opwekken.

Op deze aarde is er iets dat verdient om geleefd te worden: het einde van september, een dame die met al haar weelderigheid de veertig overschrijdt, het uur zon in de kerker, wolken die een groep mensen imiteren, de bijval van een volk dat hen begeleidt, die de dood lachend tegemoet gaan, en de angst van de tiran voor de gezangen.

Op deze aarde is er iets dat verdient om geleefd te worden: op deze aarde bevindt zich de heerseres van de aarde, de moeder van het begin en van het einde. Ze heette Palestina. Ze blijft zich Palestina noemen. Mijn heerseres: ik verdien dat je mijn heerseres bent, ik verdien te leven.

Mahmoed Darwisj

Uit: “Minder rozen en andere gedichten”