De Belgische cavalerie door de eeuwen heen

Trompetten en pauken. Trappelende paardenhoeven of ratelende rupskettingen. Jagers te paard, lansiers en gidsen, met in hun midden hun standaarden met de Belgische kleuren, hebben gedurende de laatste twee eeuwen onze steden en velden doorkruist, gedefileerd in onze straten, gestreden tijdens beide wereldoorlogen en de vrije wereld verdedigd. En vandaag nemen ze deel aan buitenlandse operaties.

In dit boek komen niet alleen de belangrijkste wapenfeiten van de Belgische cavalerie door de eeuwen heen aan bod, maar ook de uniformen, de bewapening en de effectieven, evenals de levensomstandigheden en de opleiding van de militairen.

Het boek vertelt over het ontstaan van de cavalerie, vanaf de eerste Waalse en Vlaamse regimenten in dienst van Europese vorsten - Bourgondiërs, Spanjaarden, Oostenrijkers - over de Brabantse Revolutie, de aanhechting van onze provincies bij Frankrijk en de veldslagen aan het Vierarmenkruispunt (Quatre-Bras) en bij Waterloo, en ten slotte over de oprichting van de cavalerie in het onafhankelijke België.

Door het Frans-Duitse conflict van 1870 evolueert België naar gewapende neutraliteit. De Eerste Wereldoorlog waarin vuurwapens een hoofdrol spelen, verplicht de cavalerie haar gebruiksdoctrine en haar uitrusting aan te passen. Ze onderscheidt zich tijdens bloedige of heroïsche episodes : in de slagen bij Orsmaal en Halen, in de Slag aan de Reigersvliet of tijdens de Charge van Burkel. De paarden moeten stilaan wijken voor de motorisering.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog schakelt de cavalerie over op tanks en pantservoertuigen. Ze houdt haar tradities hoog aan de Gete, aan de Leie en in Normandië. Zeer veel cavaleristen spelen een belangrijke roi in de Weerstand.

De Koude Oorlog en het Belgische NAVO-lidmaatschap brengen de cavalerie ertoe haar pantsereenheden verder te ontwikkelen. Die laatste oefenen op de grote maneuvervelden in het bezette Duitsland. Later, terwijl Europa zich verder uitbreidt, ontplooit de cavalerie haar middelen gedurende buitenlandse operaties (Balkan, Somalië,
Rwanda, Kosovo, Afghanistan).

In het licht van het voorgaande bekijkt dit boek ten slotte de toekomst van de cavalerie als Belgische, Europese en wereldwijde speler.

De cavalerie heeft diepgaande wijzigingen ondergaan :
de paarden hebben plaatsgemaakt voor de motorisering, voor
de pantservoertuigen op rupsen en uiteindelijk die op wielen.
Maar deze evolutie heeft haar spirit niet aangetast.
Wat men de « cavaleriegeest » noemt, bezielt vandaag nog
steeds de erfgenamen van de vroegere cavalerie :
het is een mengeling van moed, wil, zelfverloochening,
plichtsgevoel, ondernemingszin en panache.