Armoede en depressie. Een (niet) evident verband?

Een (niet) evident verband?

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie wordt depressie tegen 2020 de voornaamste vorm van morbiditeit. Van depressie weten we dat niet iedereen evenveel kans maakt om ze te ontwikkelen, en dat depressieve klachten ontstaan door een complex samenspel van biologische, psychologische en sociale factoren. Eén van die sociale factoren is de plaats die iemand inneemt op de sociale ladder: hoe lager de sport waarop men staat, hoe hoger de kans op een depressie. Dit patroon vinden we in alle landen terug, ook in België – zo blijkt uit dit boek. De meest interessante vraag is echter niet of er een verband is tussen onze emoties en onze socio-economische positie, maar wel waarom zo’n verband bestaat?
In de literatuur zijn veel theorieën voorhanden, maar de meeste schuiven armoede als belangrijkste verklaring naar voor. Dergelijke verklaring mag dan al vrij evident lijken; de relatie tussen armoede en de meeste gezondheidsproblemen blijft al bij al slecht begrepen. Wat is het aan armoede dat ziek maakt? Zijn bepaalde armoede-ervaringen meer dan andere deprimerend? En indien ja, welke dan? Is chronische armoede meer deprimerend dan een acute confrontatie? Of is de gemoedskost het hoogst wanneer armoede een terugkerend verschijnsel wordt? Is het die objectieve achterstelling of dat materieel tekort die op het gemoed doorwegen, of speelt vooral het subjectieve gevoel van minder hebben ten opzichte van anderen een cruciale rol? En is het wel zo dat arm ziek maakt, of maakt ziek (ook) arm, zelfs in een land met een geprezen gezondheidszorgsysteem zoals België?
In ‘Armoede en depressie. Een (niet) evident verband?’ wordt een tipje van de sluier opgelicht die over het complexe verband tussen armoede en depressie ligt. Het biedt informatie aan voor iedereen die (beroepshalve) met één of beide problematieken te maken heeft.