Niet voor het laatst

Niet Voor Het Laatst is de titel van een album van Rob de Nijs, een van de meest succesvolle zangers die de Nederlandse popmuziek ooit heeft voorgebracht. Het bevat bijdragen van o.a. Frédérique Spigt, Jan Rot, Daniël Lohues, Erik de Jong alias Spinvis en Paskal Jakobsen van BLØF. Het is ook het album waarop de ooit zo vruchtbare samenwerking met Belinda Meuldijk als tekstschrijfster weer nieuw leven is ingeblazen. “Het is een album waarop ik kwetsbaarder durf te zijn dan ooit”, zegt de zanger daar zelf over. “Eerlijk en openhartig. Ik kom dichterbij dan ooit.”

Een artiest met een oeuvre zoals Rob de Nijs dat in jaren heeft opgebouwd, zou makkelijk op zijn lauweren kunnen rusten en de hits van weleer het werk laten doen. Toch maakt hij diep in zijn zesde decennium als artiest gewoon weer een nieuw album, waar de bevlogenheid en ambitie vanaf spatten. Het is grotendeels opgenomen met de band waar hij nog altijd mee in de theaters staat, terwijl pianist Frank Jansen opnieuw de productie voor zijn rekening nam.
Een heel scala aan emoties passeert de revue, maar een die er bovenuit steekt is weemoed. Een van de beste voorbeelden daarvan is het titelnummer. Niet Voor Het Laatst gaat over de eindigheid van alles. “Een aantal mensen heeft het al gehoord en de reacties zijn allemaal hetzelfde. Ze zijn er kapot van, zo mooi vinden ze het. Het is mooi om een gevoel te vertolken waar we vroeg of laat allemaal mee te maken krijgen.”

Heel bijzonder is het ook dat zijn zoon Robbert in 2 nummers als zanger te horen is op het album, zoals in het toepasselijke Papa Oto. Het gaat over zijn vele afwezigheid als vader – de keerzijde van het artiestenvak – maar het duet onderstreept ook hun warme band. “Het is enorm ontroerend om zijn stem op dit album te horen”, aldus een trotse Rob de Nijs.