La vie electronique 12

Heruitgave van de succesvolle en deels uitverkochte serie "La Vie Electronique" van Klaus Schulze in een nieuwe jewelcase. DISC 1: “Picasso...” is de langste compositie van Klaus tot nu toe. Oorspronkelijk waren er in 1992-'93 verschillende opnames voor een filmsoundtrack, maar de filmproducent kon het niet betalen en daarom trok Klaus zijn samenwerking en zijn muziek in. Voor de Silver Edition release heb ik de muziek in een logische volgorde gezet. Het gaat verder op disc 2. De benaming van "Picasso geht spazieren" was "Picture Music in Three Movements" vanwege het feit dat Klaus twintig jaar eerder de term "Picture Music" uitvond voor een van zijn vroegste albums. Deze beschrijving en naam paste nog in 1993 ...zeker met de verscheidenheid aan sample foto's die je zult horen tijdens de lieve oude "Picasso Takes a Walk". DISC 2: In 1995, '96, '97, '98, '99 en ook in het jaar 2000 werd de ruim twee en een half uur lange (!) "Picasso geht spazieren" gekozen door de leden van "The KS Circle " in de top tien van de meest populaire van de vele KS-titels was de hoogste positie nummer 3 in 1997. Woorden uit het boekje van de originele release: In termen van tijd is de geschiedenis van elektronische muziek in wezen beperkt tot de twintigste eeuw -in termen van een succesvol werk binnen dit genre slechts een handvol. In termen van strijd voor het nieuwe en onbekende voor enkelen, zo niet voor slechts één. Hoewel Klaus Schulze misschien niet het getrainde pianospel heeft dat andere spelers buiten zijn genre hebben, geeft hij, denk ik, veel meer ontroering, tederheid en gevoel, ja, ik durf te zeggen: ziel. Zo simpel is de waarheid van een kunstenaar: hij legt zijn ziel in zijn werk. DISC 3: De originele tape van "The Music Box" had eerst de werktitel "Meditation I". Klaus nam het op in 1993 en gaf het gratis aan de "Guttemplers", een instelling die alcoholisten helpt. Voor de eerste uitgave in Silver Edition had ik het de volledige titel "The Music Box -Tongemälde in fis-moll" (Geluidsbeeld in F scherp mineur) gegeven. PS: Natuurlijk had ik de beroemde film in gedachten toen ik de titel "The Music Box" uitvond, ja, ik heb het over Laurel en Hardy's enige Oscar-winnende epos (die met de piano op (en neer) de vele vele stappen ). Ik heb wel wat andere Laurel and Hardy-titels en referenties in Silver Edition gezet. Niet alleen KS gelooft dat de twee (en ook WC Fields) echte genieën waren, ze legden hun ziel in hun werk.