Monika Triest startte haar loopbaan als licentiate klassieke filologie aan de universiteit van Gent, reisde daarna zowat de wereld rond en behaalde haar doctoraat in de onderwijskunde aan de University of Cincinnati, Ohio, USA. Ze legde zich toe op multidisciplinair en intercultureel onderzoek naar de positie van vrouwen en richtte de eerste cursussen Vrouwenstudies op in USA in de jaren 1970. Terug in België doceerde ze aan meerdere instellingen van hoger onderwijs en behaalde de eerste leerstoel vrouwenstudies aan de universiteit van Amsterdam eind jaren 1980. Ze publiceerde enkele historische studies over de positie van vrouwen in de wereld. Eenmaal op rust gesteld maakte ze haar droom waar: echt eerstehands archiefonderzoek doen. Dat resulteerde in een monografie over het Sint-Elisabethbegijnhof te Gent en Sint-Amandsberg, dat ze samenstelde met haar partner Guido Van Poucke.